Tijd voor rust

Je kunt niet voor anderen zorgen, als je niet zorgt voor jezelf!

Een advies die ik graag geef aan anderen, maar zelf moeilijk ter harte neem.

Het is zo makkelijk, om naar een ander te luisteren. Mee te leven en mee te voelen, met wat een ander mee maakt. Om adviezen te geven en vanaf de zijlijn toe te kijken.

Maar wanneer je zelf hulp nodig hebt, is het soms moeilijk dat te accepteren. Althans, voor mij wel.

Ik ben op het moment in die fase beland. Waar je eigenlijk moeite hebt, met het accepteren dat je ook voor jezelf moet zorgen. Of dat zelf zorgen te lang hebt laten liggen.

Ik heb echt het idee dat het mijn doel is om dieren te helpen. Het liefst allemaal, maar ik zal moeten accepteren dat ik ze niet allemaal kan helpen. Het is voor mij moeilijk om "nee" te zeggen. Ik neem daardoor te veel hooi op mijn vork en mijn lichaam zegt nu dat het even genoeg is.

In de afgelopen jaren, ben ik mijn beide ouders verloren, 2 oma's, 2 paarden, een oudoom en ga zo maar door. Nooit heb ik mijzelf de tijd gegund om echt te rouwen, of echt alles te verwerken.

Daarom ben ik nu op een moment aangekomen voor mezelf, dat ik minder energie heb. Dat ik sneller moe ben en dat ik moeilijk kan inschatten hoe ik mij op een dag voel.

Om een eerlijke en goede reading te doen. Heb ik voldoende energie nodig. Ik wil daar de tijd voor nemen en niet dat ik maar een verhaaltje op papier schrijf, wat nergens op slaat.

De foto readings die ik heb gepland, kunnen daardoor wat langer op zich laten wachten. Mijn excuses daarvoor! Dit zal gaan om enkele dagen, niet om weken!

Wil je de reading liever annuleren? Dan heb ik daar ook alle begrip voor en mag dit kosteloos!