Ik wil op paardrijden!

Waar het vandaan kwam? Mijn ouders hadden geen idee!

Maar het paardenvirus was opgelaaid in huize Bosman.

Ik zal het je vertellen hoe het kwam, Stiekem weet je als klein kind gewoon al dat je een dierenvriend bent, geheel onbewust.

Mijn ouders hadden een aantal jaar voordat ik op paardrijden begon een verrassing voor mijn zusje en mij geregeld. Ik weet het nog heel goed, we waren een dagje naar Egmond aan Zee. We mochten wel raden wat het was, maar we gingen niets doen wat wij al kende..

Daar stonden we dan, op Manege de Hoef in Egmond aan den Hoef, een klein stukje bij het strand vandaan.

Mijn ouders hadden daar geregeld dat je een shetlander kon huren. Ik was nog klein, ik denk een jaar of 6 en mijn zusje is 1,5 jaar jonger dan ik. Om de beurt mochten wij op de kleine shetlander in de buitenbak ons rondje maken.

Natuurlijk werden we vast gehouden door onze ouders en maar goed ook, want we hadden nog nooit op een paard gezeten, of waren er überhaupt bij in de buurt geweest.

Maar ik zou mezelf niet zijn als ik niet stronteigenwijs was!

"Laat nou los papa! Ik weet heus wel wat ik doe en ik kan het echt wel alleen!" riep ik met mijn grote mond!

Nou daar ging ik dan, in draf over de stenen, zo naar de binnenbak waar de manege les bezig was OEPS! Dat was natuurlijk niet de bedoeling, hahaha. De instructrice kon er gelukkig hard om lachen.

Een aantal jaar later zat er een vriendennetje bij mij in de klas, die ging op paardrijden. Dat wilde ik natuurlijk ook en mijn zusje die had ook die smaak wel te pakken.

"Dat mag, wanneer jullie je B diploma hebben voor het zwemmen" zeiden mijn ouders stellig!

Niet wetende dat daar maar 2 zwemlessen voor nodig waren, haha.

Ondertussen rijden Jo-Anna en ik al bijna 20 jaar paard. Jeetje wat voel ik me oud nu ik dat zo zeg.. We zijn ondertussen beide trotse bezitters van een eigen paard en ik zou me niet meer kunnen indenken hoe mijn leven er zonder ze uit zou zien.

DUS PAS OP! Het paardenvirus is besmettelijk!