Mijn lieve, mooie mama.
Vandaag blaas je 66 kaarsjes uit, of dat zou je in ieder geval doen vandaag.
Jouw verjaardag zal ik nooit vergeten, ik hoor het je nog zo zeggen "9-9-56"
Zonder jou had ik nooit gestaan waar ik nu ben. Want waar ik nog niet in mijzelf geloofde, was jij mijn grootste fan.
Onze connectie is altijd zo bijzonder geweest, ik wist wanneer het goed met jou ging en wanneer je verdrietig was. Zonder dat ik maar bij jou in de buurt was. Regelmatig belde ik je op, als ik voelde dat er iets mis was. Je had dan ruzie, er was iemand overleden, of je voelde je gewoon niet fijn. Hoe ik dat wist? Ik denk dat wij hartstochtelijk aan elkaar verbonden waren.
Toen ik jou vertelde dat ik readings wilde gaan doen, was je enthousiast. Ik mocht jou gebruiken om op te oefenen en dat deed ik dan ook graag. Je vertelde mij precies wat je voelde als ik een reading bij jou deed, of als ik jou een healing gaf. Het was fijn, confronterend en soms ook benauwend gaf je aan. Maar doordat ik mijn krachten op jou mocht gebruiken, heb jij mij het vertrouwen gegeven dat ik nodig had.
Jij was mijn stem, de bevestiging dat wat ik deed goed was, of soms ook slecht. Ik leerde beter voelen en probeerde jouw klachten ook weg te nemen.
Als ik toch maar eerder wist wat ik kon, dan had ik veel meer pijnen weg genomen. Dan had ik je de wereld gegeven en hopelijk jouw kanker kunnen weg nemen, of genezen.
Had ik maar... Een gevoel wat altijd zal blijven hangen.
Was ik maar wat vriendelijker, had ik maar wat meer tijd gemaakt en had ik nog maar veel vaker gezegd dat ik van je hou.
Ik ben zo ontzettend dankbaar dat jij mijn moeder bent! Energieën veranderen misschien van vorm, maar ze gaan nooit weg. Zo voel ik regelmatig dat jij bij mij bent en als ik je nodig heb, weet ik dat jij er bent voor mij. Bedankt lieve mama, dat je de beste moeder bent van het universum. Weet dat waar je ook bent, ik je mis en ik van je hou!